Dzwonek sarmacki

(Campanula sarmatica)

Dzwonek sarmacki w naturze występuje na Kaukazie, gdzie zasiedla górskie murawy, skalne zbocza i piargi, na wysokości powyżej 1300 m n.p.m. Jest rośliną endemiczną dla północnego Kaukazu, Gruzji i Azerbejdżanu, stąd też inna jego nazwa - dzwonek gruziński.

Tworzy niską kępkę kędzierzawych liści o lancetowatych kształcie, wąski i długich. Liście są owłosione co nadaje im szarozieloną barwę. Dojść duże fioletowoniebieskie, dzwonkowate kwiaty osadzone są na sztywnych, drewniejących u podstawy pędach. Mają szerokorozwartą formę, ich płatki są błyszczące i są bardzo trwałe. Pora kwitnienia przypada na okres lata. Kwiaty mają jeszcze jedną charakterystyczną cechę - na pędzie ułożone są tylko po jednej stronie. Jako jeden z niewielu dzwonków dobrze czuje się na stanowiskach słonecznych, jeśli tylko podłoże jest dostatecznie wilgotne a jednocześnie żwirowo-kamieniste i przepuszczalne. Doskonale sprawdza się w ogrodach skalnych.

Ten piękny gatunek dzwonka zdobił amerykański ogrody od 1800 roku. Dziś nieco zapomniany a w swojej ojczyźnie zagrożony wyginięciem, odzyskuje swój blask, choć nadal rzadko można go spotkać w nielicznych ogrodach botanicznych lub prywatnych kolekcjach.