Świniak kreteński

(Athamanta cretensis) 

Nie wiem skąd wzięła się nazwa świniak, ale z pewnością nie pasuje do tej przepięknej rośliny. Dlatego ci, którzy ją znają wolą używać nazwy Atamanta. Ja w pełni się z tym zgadzam.
Świniak kreteński to bliski kuzyn nieco bardziej znanego Świniaka Mattioliego, równie piękny i koronkowy, choć troszkę mniej delikatny. Jego liście są potrójnie pierzaste, pojedyncze łatki są odrobinę krótsze (do 3 cm) i szersze. Gatunek ten występuje w basenie Morza Śródziemnego, w tamtejszych górach, zasiedlając miejsca skaliste, piarżyska, zazwyczaj na wapieniach (Hiszpania, Włochy, Szwajcaria, Południowe Niemcy, Bośnia). W swoich rodzinnych stronach nasiona tego gatunku używane są do aromatyzowania żywności i likierów.
Kwitnie latem – od czerwca, promienistymi baldachami białych kwiatów rozwijających się z różowych pączków. O tej porze osiąga około 50 cm wysokości.
Jest rośliną o stosunkowo niewielkich wymaganiach, choć ma swoje preferencje. To przede wszystkim stanowisko z dużą dawką słońca i mocno przepuszczalną, kamienistą glebą zawierającą wapń. Podłoże powinno być także umiarkowanie wilgotne w okresie wegetacji, zimą zaś suche w obrębie korzeni. To warunek by roślina przezimowała bez strat. Jest mrozoodporny ale jedlinowa kołderka będzie dobrym wyborem.
Ten piękny gatunek to marzenie niejednego kolekcjonera, roślina rzadka i mocno poszukiwana.