Wiesiołek ozdobny (missouryjski)

(Oenothera macrocarpa) 

Osobiście nie znam wiesiołka, który mógłby pochwalić się większymi kwiatami – bez trudu osiągają 12 cm średnicy. Mają miseczkowate kształt i cytrynowo-żółtą barwę. Sama roślina nie jest duża, bo z uwagi na pokładające się pędy osiąga około 20 cm wysokości.
Gatunek ten pochodzi z ciepłych i suchych rejonów w środkowym USA. Rośnie tam na odkrytych preriach, nieużytkach, przydrożach, zwykle na wapieniach, czyli nie są to warunki sprzyjające wegetacji. Z tego powodu wiesiołek ten wytwarza mocno rozbudowany system korzeniowy złożony z silnego i długiego korzenia palowego oraz korzeni wiązkowych. Sięgając daleko w głąb ziemi zawsze znajdzie trochę wilgoci i tego co mu potrzebne. To ogromna zaleta, bo uprawiany w ogrodzie poradzi sobie w niemal każdych trudnych warunkach i jest odporny na suszę. Ale jest też niewielki minus – przesadzanie i podział są praktycznie niemożliwe lub bardzo trudne zwłaszcza, że nie przepada za takimi zabiegami. Warto więc dobrze wybrać dla niego stanowisko, koniecznie w pełnym słońcu.
Roślina kwitnie przez całe lato, więc będzie niezwykle atrakcyjną ozdobą. Kwiaty otwierają się po południu i więdną następnego dnia rano, ale natychmiast pojawiają się kolejne. Przez cały sezon ciemnozielone kępki ozdobione są licznymi kwiatami. Oprócz słońca wymaga jedynie solidnego drenażu (zimowa woda może mu solidnie zaszkodzić). Odczyn gleby od obojętnego w górę. I jeszcze jedna drobna uwaga – wiosną bardzo późno rozpoczyna wegetację, warto więc oznaczyć miejsce w którym rośnie. W optymalnych warunkach daje niewielki samosiew.