Wielosił błękitny

(Polemonium caeruleum) 

Kto jak kto, ale pszczoły kochają krwiaty wielosiła – są wysoce miododajne. I to już istotny argument, żeby mieć go w swoim ogrodzie. Poza tym niewiele jest pięknych a jednocześnie tak mało wymagających roślin. Wystarczy mu zwykła, dojść żyzna i stale wilgotna glebach na koniecznie słonecznym stanowisku. Opieka ogranicza się do wycięcia pędów kwiatostanowych po kwitnieniu. I tyle.
W zamian mamy dekoracyjną kępę długich, paprotkowych liści a od czerwca wysokie, ulistnione pędy kwiatostanowe zakończone ogromną ilością ciemnolazurowych kwiatów z żółtymi pylnikami na wystających pręcikach. Kwitnie bardzo obficie przez około 1,5 miesiąca. Wycinamy pędy i w sierpniu znowu zaczyna kwitnąć - mniej obficie ale równie atrakcyjnie.
Nie jest zbyt długowieczną rośliną. Można albo pozwolić na samosiew (wystarczy pozostawić jeden pęd) lub zebrać nasiona i wysiać jesienią co 2-3 lata. W uprawie trzeba dbać o odpowiednią ilość wilgoci. W suchym podłożu kwitnie znacznie krócej. Jest całkowicie mrozoodporny pod warunkiem, że podłoże jest dostatecznie przepuszczalne. Na glebach zwięzłych nie tyle wymarznie co po prostu zgnije. Dla dobra owadów to obowiązkowa roślina w każdym ogrodzie. Może być także uprawiany w donicy. Kwitnie już w pierwszym roku od wysiania. Wiosną w ogrodzie bardzo szybko rozpoczyna wegetację a młode odrosty są niewrażliwe na wiosenne przymrozki.