Tarczyca pontica

(Scutellaria pontica) 

W ogólnym oglądzie nie różni się bardzo od innych gatunków tarczycy. Podobnie, tworzy niewysokie kępki podkładający się i wzniesionych, kanciastych, rozgałęzionych pędów pokrytych łyżeczkowatymi, miękko owłosionymi od spodu listkami. Liście są częściowo zimozielone, do 2,5cm długości.
Ale jej ojczyzną jest Turcja, gdzie rośnie na skałach i trawiastych zboczach na wysokości 1800-2700 m n.p.m.
Zaczyna kwitnąć w czerwcu. Dwuwargowe najczęściej różowe lub fioletowo-różowe (do czerwonopurpurowych) kwiaty rozwijają się w systematycznie aż do końca sierpnia, niekiedy dłużej. Kwiaty tworzą kłosowate kwiatostany na szczytach pędów. Dla niej również potrzebne jest słoneczne stanowisko z dobrze zdrenowanym, raczej suchym i mało zasobnym, wapiennym podłożem. Jest bardziej wrażliwa na zamakanie zimą. Warto więc wysypać warstwę żwiru wokół nasady pędów. Wiosenna pielęgnacja ogranicza się do przycięcia. Sprawdza się jako roślina okrywowa, na brzegach rabat, murkach i w ogrodzie skalnym. Na odpowiednim stanowisku zimuje dobrze.