Wierzbówka Fleischera

(Epilobium fleischeri)
 

Ta kompaktowa i zachwycająca roślina to Wierzbówka Fleischera. Niezwykle rzadka roślina rodem z Alp, gdzie zasiedla piargi i moreny, zalewowe brzegi rzek pełne żwiru, piasku i kamieni, miejsca wilgotne. Widać więc, że wilgoć będzie stanowić warunek powodzenia w uprawie.
Znamy Wierzbówkę kiprzyca, która jest wysoką rozkrzewiona rośliną. Natomiast Wierzbówka Fleischera to można powiedzieć karzełek. W porze kwitnienia osiąga zaledwie 40 cm wysokości. Jej podstawa jest zdrewniała, zarówno kłącze jak i pędy. Łodygi są płożące lub wzniesione łukowato, ulistnione. Liście szaro-zielone, niewielkie, bez ogonków z wyraźnym nerwem głównym, delikatnie ząbkowane na brzegach do 4 cm długości i zaledwie 3 mm szerokości. Cudowne kwiaty pojawiają się latem w szczytowych częściach pędów, zebrane w luźne grona, czasem pojedynczo. Są nieproporcjonalnie duże (do 3,5 cm średnicy) złożone z czterech owalnych jasnoróżowych płatków i czterech fioletowych wąskich działek, długich pręcików i krótkiego słupka. Kwitnie bardzo obficie i długo, bo aż do września.
Kocha słoneczne ale niezbyt gorące stanowiska z mocno przepuszczalną, głęboko zdrenowaną, kamienisto-żwirową ale próchniczą glebą o odczynie kwaśnym. W naszych warunkach zimuje doskonale z zastrzeżeniem, że podłoże musi odprowadzać wodę z obrębu korzeni. Teoretycznie roślina łatwa w uprawie. Ale jak się dobrze zastanowić nie będzie łatwo zaspokoić jej potrzeb.