Przymiotno pomarańczowe

(Erigeron aurantiacus)
 

Jego ojczyzna to Środkowa Azja, głównie Turkiestan. Rośnie na alpejskich łąkach,stepach, w świerkowych lasach na wysokości 2100 – 3800 m n.p.m. Chyba najbardziej widowiskowy gatunek przymiotna o “ognistych”, “gorących” kwiatach. Właśnie ich barwa zadecydowała o tym, że jest wielce poszukiwanym i docenianym gatunkiem.
Mimo, że świat roślin ofiarował nam miliony różnych barw, kształtów, form (itp), to tak żywym kolorem może się pochwalić jedynie garstka (przynajmniej wśród tych, które możemy uprawiać w naszych warunkach). I tym razem to roślina o górskim rodowodzie, a więc z przeznaczeniem do ogrodów skalnych. Ale nic nie stoi na przeszkodzie, by mogła zdobić rabaty. Wystarczy zapewnić jej odpowiednie podłoże tzn. takie, gdzie woda odprowadzana jest na bieżąco, zawierająca dużą ilość kamieni i żwiru, najlepiej wapiennego. To jedyny bezwzględny warunek, by móc cieszyć się z jej posiadania. Nie musi być szczególnie zasobne. Poza tym dużo słońca.
Jego liście są raczej wąskie, łopatkowate lub lancetowate i długie (10 – 15 cm) zebrane w zgrabne, gęste kępy. Pod koniec czerwca jego kwiaty zaczynają “płonąć” na cienkich, prawie nagich pędach, o wysokości 30 - 40 cm ( całkiem sporo). Poza tym koszyczki kwiatowe są duże (do 4 cm średnicy), najczęściej pomarańczowe, choć zdarzają się czasem żółto-pomarańczowe, z omszoną okrywą, więc nie można ich nie dostrzec. Rozrasta się ładnie przez podziemne krótkie kłącza - stąd wrażliwość na wodę. W odpowiednich warunkach zimuje jednak bez problemu.