Łubin trwały, Łubin Russela

(Lupinus polyphyllus, lupinus russel's hybrid)

      Łubin zna chyba każdy i każdy go widział. Jedni kojarzą go z wysokimi kolorowymi kwiatami, inni z tzw. zielonym nawozem. Jakby jednak nie patrzeć to bardzo ładna i bardzo wartościowa roślina. Czysty gatunek pochodzi z zachodnich obszarów Ameryki Północnej (od Kalifornii do Alaski), gdzie porasta wilgotne łąki, brzegi strumieni i nieużytki.
W ogrodach uprawiane są zazwyczaj różne odmiany tego gatunku o wielobarwnych, jednolitych lub nie kwiatach tzw. Łubin Russella. Wszystkie charakteryzują się przede wszystkim masywnymi kwiatostanami, które są długie, gęste o dużych kwiatach. Ozdobne są nie tylko kwiaty ale także liście – wachlarzowate, duże o intensywnie zielonej barwie. To jedna z najpiękniejszych bylin wczesnego lata. Kwitnie w czerwcu i lipcu, a przecięta po pierwszym kwiatowym pokazie często jesienią zakwita powtórnie (rośliny trzeba przyciąć 20-30 cm nad ziemią). Dobrze rośnie w miejscach słonecznych lub delikatnie ocienionych, w lekkim, przepuszczalnym, bezwapiennym i umiarkowanie w wilgotnym podłożu. W upalne letnie dni warto pamiętać o podlewaniu, wówczas kwitnie dłużej. Gleba nie powinna być zbyt zasobna a raczej uboga, ponieważ roślina wiąże azot z powietrza i gromadzi go w swoich korzeniach przekazując następnie do gleby. Łubin więc nie tylko zdobi ogród ale i wzbogaca glebę w ten ważny dla rozwoju wszystkich roślin pierwiastek. Stąd też wymaganie by ziemia, w której rośnie była bezwapienna – nadmiar wapnia ogranicza przyswajanie azotu. Młode karpy trzeba sadzić wiosną tak, by ich górna część nie siedziała głębiej niż 2 - 3 cm pod powierzchnią ziemi. Roślina całkowicie mrozoodporna.
Sadzonki to miks kolorów